@article { author = {Ghiasian, Mohamad Reza}, title = {A Study on forgeries of Persian manuscripts with an emphasis on illustrated codices}, journal = {Ayeeneh-ye Miras}, volume = {18}, number = {1}, pages = {9-42}, year = {2020}, publisher = {The Written Heritage Research Institute}, issn = {1561-9400}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {In the first decades of the 20th century, which were the heyday of exporting Persian antiques to the Western museums and collectors, forgeries of artworks became a prevalent phenomenon. The items most frequently forged were illustrated manuscripts because they procured higher prices. Forging manuscripts also occurred in classical periods, but it was different in nature from that in modern era. The most significant difference of forgeries in modern era from the classical periods is that in the latter case, the forger deceives his customers(and then the researchers) and tries not to leave any trace of himself, and do his work skillfully enough so that it appears as a genuine antique object. By classifying forgeries of illustrated manuscripts into two groups of “producing whole manuscripts” and “manipulating old manuscripts”, this paper addresses the question of how and why manuscripts were forged. Then, with a focus on the manipulation of old manuscripts, it explains various ways of adding miniatures to illustrated and unillustrated books.}, keywords = {forgeries in manuscripts,Persian Painting,Baysunghur’s Shahnāma,Andarznama,Arthur Upham Pope}, title_fa = {پژوهشی دربارۀ جعل در نسخ خطیِ ایران با تأکید ویژه بر نسخ مصوّر}, abstract_fa = {در دهه­‌های آغازین قرن بیستم که نقطۀ اوج خروج اشیاء عتیقه از ایران بود، جعل آثار هنری به پدیده­‌ای شایع تبدیل شد. یکی از رایج‌­ترین اشیاء مورد توجه جعاّلان، نسخ خطی مصوّر بودند چراکه قیمت­‌های بالاتری داشتند. البته جعل در نسخ خطی در دوره‌­های تاریخی هم سابقه داشته که ماهیت آن با دورۀ مدرن متفاوت است. مهم‌­ترین تفاوت جعل در دوران مدرن با سده­‌های پیشین در این است که جَعَّال در عصر مدرن به دنبال فریب مشتریان بوده و تلاش می­‌کرده است که اثری از هویت خود به‌جا نگذارد و کار خود را به‌گونه‌­ای انجام می­‌داده است که از نظر سبک‌شناسی متعلق به دورۀ تاریخی خاصی به نظر برسد. این نوشتار با دسته‌­بندی انواع جعل در نسخ خطی مصوّر به دو گروه «تولید نسخۀ کامل» و «دست‌کاری نسخ قدیمی» به پرسش‌­هایی مانند دلایل و چگونگی جعل در دوره­‌های تاریخی و عصر مدرن می‌­پردازد. سپس با تمرکز بر دست‌­کاری نسخ قدیمی، به شیوه­‌های افزودن نقاشی به کتب اشاره می‌­کند.}, keywords_fa = {جعل نسخ خطی,نگارگری ایران,شاهنامۀ بایسنغر,اندرزنامه,آرتور اَپِم پوپ}, url = {http://www.am-journal.ir/article_115050.html}, eprint = {http://www.am-journal.ir/article_115050_7a53a43412312909bd0833932aec2451.pdf} }