TY - JOUR ID - 115050 TI - پژوهشی دربارۀ جعل در نسخ خطیِ ایران با تأکید ویژه بر نسخ مصوّر JO - آینه میراث JA - AMJ LA - fa SN - 1561-9400 AU - غیاثیان, محمدرضا AD - استادیار گروه مطالعات عالی هنر Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 18 IS - 1 SP - 9 EP - 42 KW - جعل نسخ خطی KW - نگارگری ایران KW - شاهنامۀ بایسنغر KW - اندرزنامه KW - آرتور اَپِم پوپ DO - N2 - در دهه­‌های آغازین قرن بیستم که نقطۀ اوج خروج اشیاء عتیقه از ایران بود، جعل آثار هنری به پدیده­‌ای شایع تبدیل شد. یکی از رایج‌­ترین اشیاء مورد توجه جعاّلان، نسخ خطی مصوّر بودند چراکه قیمت­‌های بالاتری داشتند. البته جعل در نسخ خطی در دوره‌­های تاریخی هم سابقه داشته که ماهیت آن با دورۀ مدرن متفاوت است. مهم‌­ترین تفاوت جعل در دوران مدرن با سده­‌های پیشین در این است که جَعَّال در عصر مدرن به دنبال فریب مشتریان بوده و تلاش می­‌کرده است که اثری از هویت خود به‌جا نگذارد و کار خود را به‌گونه‌­ای انجام می­‌داده است که از نظر سبک‌شناسی متعلق به دورۀ تاریخی خاصی به نظر برسد. این نوشتار با دسته‌­بندی انواع جعل در نسخ خطی مصوّر به دو گروه «تولید نسخۀ کامل» و «دست‌کاری نسخ قدیمی» به پرسش‌­هایی مانند دلایل و چگونگی جعل در دوره­‌های تاریخی و عصر مدرن می‌­پردازد. سپس با تمرکز بر دست‌­کاری نسخ قدیمی، به شیوه­‌های افزودن نقاشی به کتب اشاره می‌­کند. UR - http://www.am-journal.ir/article_115050.html L1 - http://www.am-journal.ir/article_115050_7a53a43412312909bd0833932aec2451.pdf ER -