%0 Journal Article %T نگاهی تازه به واژۀ «گلگشت» %J آینه میراث %I مرکز پژوهشی میراث مکتوب %Z 1561-9400 %A جهانشاهی افشار, علی %A فروزنده فرد, منوچهر %D 2022 %\ 02/20/2022 %V 19 %N 2 %P 173-191 %! نگاهی تازه به واژۀ «گلگشت» %K گلگشت %K حافظ %K گویش‌شناسی %K ریشه‌شناسی %K فرهنگ‌نویسی %R %X فرهنگ‌های فارسی و شروح حافظ برای واژۀ گلگشت معانی‌ای برشمرده‌اند که متون کهن آن‌ها را تأیید نمی‌کند. نگارندگان در نوشتار حاضر با بررسی شواهد گوناگون نشان خواهند داد که واژۀ گلگشت به معنی «گردش، تماشا، سیر، تفرج» است. بر این اساس، اولاً جزء نخست این واژه ربطی به گُل، چه به معنی حقیقی («وَرد، گل سرخ، رُز») و چه به معانی مجازی («خوشایند»، «عظیم» و ...)، ندارد و ثانیاً گلگشت در ترکیب گلگشت مصلا به معنی اسم مکان نیست بلکه معنی مکانی صرفاً از مصلا استنباط می‌شود. در بخش دوم مقاله، بر اساس شواهد گویشی و با استناد به برخی تحولات تاریخی زبان‌های ایرانی، ریشۀ جدیدی برای جزء نخست این واژه پیشنهاد شده‌است. به نظر نگارندگان گل در گلگشت گونه‌ای از گَرد (بن مضارع گشتن) است و گلگشت در اصل *گردوگشت بوده‌ و ساختاری مشابه گیروگرفت و امثال آن دارد. %U http://www.am-journal.ir/article_148698_b74bf1e4d187027719f299f7892f5f1e.pdf