ـ خالقی مطلق، جلال (1389). یادداشتهای شاهنامه. تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
ـ خانلری، پرویز (1365). تاریخ زبان فارسی، ج 2. تهران: فردوس.
ـ دهخدا، علیاکبر، و دیگران (1377). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران (دورۀ جدید).
ـ رواقی، علی (1355 [= 2535] الف). واژههای ناشناخته در شاهنامه. دفتر دوم، تهران.
ـ ـــــــــــــ (1355 [= 2535] ب). قرآن موزۀ پارس. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ ـــــــــــــ (1380). «شاهنامه را چگونه باید خواند؟ (2)». نامۀ انجمن، ش 2: 17-38.
ـ ـــــــــــــ (1381). ذیل فرهنگهای فارسی. تهران: هرمس.
ـ ـــــــــــــ (1390). فرهنگ شاهنامه. تهران: فرهنگستان هنر.
ـ شفیعی کدکنی (1375). تعلیقات بر مختارنامه. تهران: سخن.
ـ عبدالقاهر بغدادی (1382). لغت شاهنامه. به تصحیح کارل زالمان، به ترجمه و شرح علی رواقی و توفیق هاشمی سبحانی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ـ فردوسی، ابوالقاسم (1960-1971). شاهنامه. به تصحیح یوگنی برتلس و دیگران. مسکو: انستیتو خاورشناسی آکادمی علوم روسیه.
ـ ـــــــــــــ (1389). شاهنامه، به تصحیح جلال خالقی مطلق (با همکاری محمود امیدسالار و ابوالفضل خطیبی). تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
ـ ـــــــــــــ (1394)، شاهنامه. به تصحیح جلال خالقی مطلق. تهران: سخن.
ـ قاسمی، مسعود (1385). «لغات نسخههای فرهنگ السّامی فی الاسامی». نامۀ پژوهشگاه (تاجیکستان)، ش 11-12: 5-20.
ـ ـــــــــــــ (1396 [1398])، ویژگیهای لغوی و زبانی کهنترین دستنویس فرهنگ البلغة المترجم (با نگاهی به دستنویسهای دیگر و چاپ حروفی آن)، ضمیمۀ 12 گزارش میراث. تهران: میراث مکتوب.
ـ قریب، بدرالزمان (1374)، فرهنگ سغدی. تهران: فرهنگان.
ـ محمدحسین خلف تبریزی (1357). برهان قاطع. به تصحیح و حواشی محمد معین. تهران: امیرکبیر.
ـ معین، محمد (1357). حواشی بر برهان قاطع ← محمدحسین خلف تبریزی.
ـ میدانی، ابوسعد سعید بن احمد (1382). الاَسمی فی الاسماء. به تصحیح جعفرعلی امیدی نجفآبادی، 2 ج. تهران: اسوه.
ـ نوشین، عبدالحسین (1971). سخنی چند دربارۀ شاهنامه. مسکو: ادارۀ انتشارات دانش شعبۀ ادبیات.
- Boyce, M. (1975). A Reader in Manichaean Middle Persian and Parthian, Acta Iranica 9, Téhéran-Liège: Brill.
- Cheung, J. (2007). Etymological Dictionary of the Iranian Verb, Leiden: Brill.
- Durkin-Meisterernst, D. (2004). Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian, Turnhout: Brepols.
- Durkin-Meisterernst, D. (2014). Grammatik des Westmitteliranischen, Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
- Gershevitch, I. (1954). A Grammar of Manichean Sogdian, Oxford: Blackwell.
- Henning, W. B. (1950). “A Pahlavi Poem,” Bulletin of the School of Oriental and African Studies 13, pp. 641-648.
- Sundermann, W. (1973). Mittelpersische und partische kosmogonische und Parabeltexte der Manichäer, Berlin: Akademie-Verlag.
- Sundermann, W. (1981). Mitteliranische manichäische Texte kirchengeschichtlichen Inhalts, Berlin: Akademie-Verlag.
- Sundermann, W. (1997a). Der Sermon von der Seele, Turnhout: Brepols.
- Sundermann, W. (1997b). “Ein weitere manichäischer Beichttext aus Turfan,” Altorientalische Forschungen 24/2, pp. 259-267.