ـ ابن‌ابی‌اُصیبعه (1416ق)، عیون الأنباء فی طبقات الأطبّاء، فرانکفورت: معهد تاریخ العلوم العربیّة والإسلامیّة.
ـ ابن‌بیطار (1412ق)، الجامع لمفردات الادویة والاغذیة، بیروت: دارالکتب العلمیّة.
ـ ابن‌سینا، حسین بن عبداللّه (1426ق)، القانون فی الطّب، بیروت: دار إحیاء التّراث العربیّ.
ـ ابن‌عبری، غریغوریوس بن هارون (1377)، مختصر تاریخ‌الدّول، ترجمۀ عبدالمحمّد آیتی، تهران: علمی و فرهنگی.
ـ ابن‌العدیم (1406ق)، الوصلة إلی الحبیب فی وصف الطّیّبات والطّیب، تحقیق: سلیمی محجوب ـ دریّة الخطیب، حلب: جامعةُ حَلَب ـ معهد التّراث العلمیّ العربیّ.
ـ ابن‌فضل‌اللّه العُمَری، شهاب‌الدّین احمد بن یحیی (1419ق)، مسالک‌الأبصار فی ممالک‌الأمصار، حقّقه و عَلّقَ علیه: محمّد نایف الدُّلَیمی، الجزء العشرون: خاصّ بالحیوان و النبات، بیروت: عالم الکتب.
ـ ابن‌القُف (امین‌الدّوله ابوالفرج بن موفّق‌الدین یعقوب اسحاق کَرَکی) (1392)، العمدة فی‌الجراحة، نسخه‌برگردان، به کوشش یوسف بیگ‌باباپور، قم: مجمع ذخائر اسلامی.
ـ ابن‌قفطی، جمال‌الدّین ابوالحسن علی بن یوسف (1371). تاریخ‌الحکماء، ترجمۀ فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران: دانشگاه تهران.
ـ ابن‌منظور، محمّد بن مکرم (1410ق)، لسان‌العرب، بیروت: دار صادر.
ـ ابن‌وافد اندلسی، عبدالرّحمن بن محمّد (1386)، الادویة المفردة، ضبطه و وضع هوامشه: احمد حسن بسج، اُفست، تهران: مؤسّسۀ مطالعات تاریخ پزشکی، طبّ اسلامی و مکمل.
ـ ابن‌هندو، ابوالفرج علی بن الحسین (1368)، مفتاح‌الطّب و منهاج‌الطّلاب، به اهتمام مهدی محقّق و محمّدتقی دانش‌پژوه، با ترجمۀ مهدی محقّق، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
- اخبار برامکه (1312)، به اهتمام و تصحیح میرزا عبدالعظیم‌خان گَرَکانی، تهران: مطبعۀ مجلس.
ـ اخوینی بخاری (1371)، ابوبکر ربیع بن احمد، هدایةالمتعلّمین فی‌الطّب، به تصحیح جلال متینی، مشهد: دانشگاه فردوسی.
ـ ادیب کرمینی، علی بن محمّد بن سعید (1385)، تکملةالاصناف، به کوشش علی رواقی، با همکاری سیّده زلیخا عظیمی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ـ ادیب نطنزی، بدیع‌الزّمان ابوعبداللّه حسین بن ابراهیم (1346)، المرقاة، به تصحیح سیّدجعفر سجادی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1380)، دستور اللّغة المسمّی بالخلاص، مقدّمه و تصحیح: رضا هادی‌زاده، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ ادّی شیر، السیّد (1908م)، الالفاظ الفارسیة المعرَّبة، بیروت: المطبعة الکاثولیکیة للآباء الیسوعیین.
ـ ازدی صحاری، ابومحمّد عبداللّه بن محمّد (1416ق)، کتابُ‌الماء (لغت‌نامۀ جامع پزشکی)، حقّقه: هادی حسن حمّودی، عُمان: وزارة التُّراث القومیّ والثَّقافَة.
ـ ازرقی هروی، ابوبکر زینالدّین (1336)، دیوان ازرقی، به کوشش سعید نفیسی، تهران: زوّار.
- اسکندرنامه (1343)، روایت فارسی کالیستنس دروغین، به کوشش ایرج افشار، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ـ افلاکی عارفی، شمس‌الدّین احمد (1362)، مناقب‌العارفین، به کوشش تحسین یازیجی، تهران: دنیای کتاب.
ـ امین، غلامرضا (1370)، گیاهان دارویی سنّتی ایران، تهران: معاونت پژوهشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
ـ انصاری شیرازی، علی بن حسین (1371)، اختیارات بدیعی، قسمت مفردات، به تصحیح و تحشیۀ محمّدتقی میر، تهران: شرکت دارویی پخش رازی.
ـ انطاکی، داوود بن عمر (1417ق)، تذکرة اولی‌الالباب و الجامع للعجب العُجاب، فرانکفورت: معهد تاریخ العلوم العربیّة والإسلامیّة.
ـ انوشه، حسن و غلامرضا خدابنده‌لو (1391)، فارسی ناشنیده (فرهنگ واژه‌ها و اصطلاحات فارسی و فارسی‌شدۀ کاربردی در افغانستان)، تهران: قطره.
ـ باورد (شمس‌الدّین محمّد بن حاجی محمّد کحّال) (1386)، شفاءالعین و عین‌الدّواء، تهران: مؤسسۀ مطالعات تاریخ پزشکی، طبّ اسلامی و مکمل.
ـ بدر خزانه‌ای بکری بلخی، محمّد بن قوام بن رستم (1394)، بحرالفضایل فی منافع‌الأفاضل، به تصحیح میرهاشم محدّث، تهران: بنیاد موقوفات افشار.
ـ بهاءولد (محمّد بن حسین خطیبی بلخی) (1352)، معارف، به اهتمام بدیع‌الزّمان فروزانفر، تهران: ادارۀ کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر.
ـ بیرونی، ابوریحان محمّد بن احمد (1352)، التّفهیم لأوائل صناعةالتّنجیم، به تصحیح جلال‌الدّین همایی، تهران: انجمن آثار ملّی.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1370)، الصّیدنه فی الطّب، به تصحیح عباس زریاب خویی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
ـ بیهقی، ابوالفضل محمّد بن حسین (1356)، تاریخ بیهقی، تصحیح علی‌اکبر فیّاض، مشهد: دانشگاه فردوسی.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1388)، تاریخ بیهقی، تصحیح و تعلیقات: محمّدجعفر یاحقّی و مهدی سیّدی، تهران: سخن.
ـ تاج‌الاسامی (1367)، مؤلّف ناشناس، به تصحیح علی‌اوسط ابراهیمی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
ـ تاج‌بخش، حسن (1385)، فرهنگ اغراض طبّی ← جرجانی، اسماعیل (1384-1385).
ـ ترجمۀ تذکرةالکحّالین، نسخۀ خطی محفوظ در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه اصفهان، به‌شمارۀ 2/574.
ـ ترجمۀ المدخل إلی علم احکام‌النّجوم (1375)، نوشتۀ ابونصرحسن بن علی قمی، مترجم: ناشناخته، به تصحیح خلیل اخوان زنجانی، تهران: علمی و فرهنگی ـ میراث مکتوب.
ـ تفسیر قرآن پاک (1385)، به کوشش علی رواقی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ـ سمت.
ـ تفسیرى بر عشرى از قرآن مجید (1352)، به تصحیح جلال متینی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ تفلیسی، ابوالفضل حبیش بن ابراهیم (1336)، «بیان‌الصّناعات»، با تصحیح و مقدّمۀ ایرج افشار، فرهنگ ایران زمین، ج 5.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1351-1350)، قانون ادب، به اهتمام غلامرضا طاهر، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1390)، کفایةالطّب، به تصحیح زهرا پارساپور، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1394)، کامل‌التّعبیر، به تصحیح مختار کمیلی، تهران: میراث مکتوب.
ـ جاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر (1388ق)، الحیوان، تحقیق: عبدالسّلام محمّد هارون، بیروت: دار إحیاء التّراث العربیّ.
ـ جرجانی، ابوالمحاسن حسین بن حسن (1337-1341)، جِلاء‌الأذهان و جَلاء‌الأحزان، تصحیح و تعلیق: میرجلال‌الدّین حسینی اُرموی محدّث، تهران.
ـ جرجانی، اسماعیل (1355)، ذخیرۀ خوارزمشاهی، چاپ عکسی، به کوشش علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــ (1381)، یادگار، به اهتمام مهدی محقّق، تهران: دانشگاه تهران ـ مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه مک‌گیل.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــ (1384-1385)، الأغراض الطّبّیّة والمباحث العلائیّة، تصحیح و تحقیق و تألیف فرهنگ اغراض طبّی: حسن تاج‌بخش، تهران: دانشگاه تهران ـ فرهنگستان علوم.
ـ جمالی یزدی، ابوبکر مطهر (1386)، فرّخنامه، به تصحیح ایرج افشار، تهران: امیرکبیر.
ـ حریری بغدادی، عبداللّه بن قاسم (1980م)، نهایة الأفکار و نزهة الأبصار، تحقیق: مصطفی شریف ـ حازم البکری، بغداد: دارالرّشید للنّشر.
ـ حسن‌دوست، محمّد (1389)، فرهنگ تطبیقی ـ موضوعی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی نو، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــ (1393)، فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ـ حسینی مدنی تتوی، عبدالرّشید بن عبدالغفور (بی‌تا)، فرهنگ رشیدی، به تصحیح محمّد عباسی، تهران: کتابفروشی بارانی.
ـ حمویی یزدی، محمّد نصیرالدّین بن قاضی بن کاشف‌الدّین (1380)، تحفۀ شاهیۀ عباسیه، ترجمه و شرح الرسالةُ الذَّهَبیةُ الطّبّیّة یا طبُّ‌الرّضا منسوب به امام رضا(ع)، بهکوشش سیّدحسین رضوی برقعی، تهران: باورداران.
ـ حنین بن اسحاق (1928م)، العشر مقالات فی‌العین، طبع النّص العربیّ و ترجمة إلی الانجلیزیّة مع بیان شرح المصطلحات و معجم الأسماء الطبّیّة: ماکس مایرهوف، قاهرة: المطبعة الأمیریة.
ـ خاقانی شروانی، افضل‌الدّین بدیل بن علی (1382)، دیوان خاقانی شروانی، به کوشش ضیاءالدّین سجّادی، تهران: زوّار.
ـ خوارزمی، ابوعبداللّه محمّد بن احمد بن یوسف کاتب (1895م)، مفاتیح‌العلوم، به تصحیح فان فلوتن.
ـ خوارزمی، مؤیدالدّین محمّد (1377)، ترجمۀ احیاء علوم‌الدّین، به کوشش حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.
ـ درایتی، مصطفی (1389)، فهرستوارۀ دست‌نوشتهای ایران (دنا)، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
ـ دمیری، کمال‌الدّین محمّد بن موسی بن عیسی (1366)، حیاةالحیوان الکُبری، اُفست از چاپ مطبعۀ مصطفی البابی الحلبی و اولاده، قم: منشورات الرّضی.
ـ دو فَرَسنامۀ منثور و منظوم (1366)، به تصحیح علی سلطانی گرد فرامرزی، تهران: مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه مک‌گیل.
ـ دهخدا، علی‌اکبر (1373)، لغت‌نامه، زیر نظر محمّد معین و سیّدجعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران ـ روزنه.
ـ رازی، محمّد بن زکریا (1374ق)، الحاوی فی‌الطّب، حیدرآباد دکن: دائرة‌المعارف العثمانیة.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1408ق)، المنصوری فی‌الطّب، شرح و تحقیق: حازم البَکری الصِدّیقی، کویت: منشورات معهد المخطوطات العربیّة.
ـ رحم علیخان ایمان (1386)، منتخب‌اللّطایف، تصحیح حسین علیزاده ـ مهدی علیزاده، تهران: طهوری.
ـ رسائل إخوان‌الصّفاء و خَلّلان‌الوَفاء (1412ق)، بیروت: الدّار الإسلامیة.
ـ رشیدالدّین فضل اللّه همدانی (1386)، جامع‌التّواریخ (تاریخ بنی‌اسرائیل)، به تصحیح محمّد روشن، تهران: میراث مکتوب.
ـ رواقی، علی (1381)، ذیل فرهنگ‌های فارسی، با همکاری مریم میرشمسی، تهران: هرمس.
ـ ــــــــــــــــــ (1387)، «ده واژۀ سغدی»، جشن‌نامۀ استاد اسماعیل سعادت، زیر نظر حسن حبیبی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 345- 384.
ـ ــــــــــــــــــ (1392)، زبان فارسی افغانستان (دری)، با همکاری زهرا اصلانی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ـ زرّین‌دست (ابوروح محمّد بن منصور بن ابی‌عبداللّه جرجانی)، نورالعیون، دست‌نویس کتابخانۀ آیت‌اللّه مرعشی، ش 12528.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ، نورالعیون، دست‌نویس کتابخانۀ علوم پزشکی تهران، ش 309.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ، نورالعیون، دست‌نویس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی (سنای سابق)، ش 1/1181.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ، نورالعیون، دست‌نویس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی، ش 3218.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1391)، نورالعیون، به تصحیح یوسف بیگ‌باباپور، تهران: میراث مکتوب ـ سفیر اردهال.
ـ زوزنی، قاضی ابوعبداللّه حسین بن احمد (1374)، المصادر، به اهتمام تقی بینش، تهران: البرز.
ـ السّامرائی، عبدالرزّاق (1416ق)، طبّ‌العیون، بیروت: دارالفکر.
ـ السّامرائی، کمال (1388)، مختصر تاریخ الطّب، اُفست، تهران: مؤسسۀ مطالعات تاریخ پزشکی، طبّ اسلامی و مکمّل.
ـ سزگین، فؤاد (1380)، تاریخ نگارش‌های عربی، ترجمه، تدوین و آماده‌سازی: مؤسسۀ نشر فهرستگان، به اهتمام خانۀ کتاب، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
ـ سعدی، مصلح بن عبدالله (1363)، بوستان، به تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1383)، کلّیات، براساس تصحیح محمّدعلی فروغی و مقابله با دو نسخۀ معتبر دیگر، تصحیح و تعلیقات: بهاءالدّین خرّمشاهی، تهران: دوستان.
ـ سورآبادی (ابوبکر عتیق نیشابوری) (1381)، تفسیر سورآبادی، به تصحیح علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: فرهنگ نشر نو.
ـ سویج اسمیت، امیلی (1387)، «چشم/ چشم‌پزشکی: 4) بیماری‌های چشم و روش‌های درمان آن در دورۀ اسلامی»، دانشنامۀ جهان اسلام، ج12، 6-11.
ـ سویدی، ابراهیم بن محمّد (600-690ق)، تذکرۀ سویدیه، نسخۀ خطی محفوظ در کتابخانۀ وزیری یزد، به‌شمارۀ 1/851.
ـ شمس اردکانی، محمّدرضا و دیگران (1392)، واژه‌نامۀ پزشکی دورۀ اسلامی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی تهران ـ دانشکدۀ طبّ سنّتی.
ـ شهمردان بن ابی الخیر (1362)، نزهت‌نامۀ علائی، به تصحیح فرهنگ جهانپور، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ـ صادقی، علی‌اشرف، مقدمه بر: الابنیه ← هروی (1388).
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــ (1391)، «تحقیق در کتاب‌المصادر ابوبکر بُستی»، آینۀ میراث، ضمیمۀ شمارۀ 23.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــ (زیر نظر) (1392-1395)، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج 1و2، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ـ طاهر، غلامرضا (1374)، فرهنگ لغات طبّی یونانی در کتاب‌های فارسی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
ـ طباطبایی، جعفر (1390)، التّراث الطّبّی العربیّ، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
ـ طبیب طهرانی، محمّدهاشم بن محمدطاهر (1390)، درعالصّحّه (در حجامت، فصد، زالو انداختن و خون)، تصحیح میرهاشم محدّث، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ عسجدی مروزی (1393)، دیوان حکیم عسجدی مروزی، به تصحیح علیرضا شعبانیان، تهران: سورۀ مهر.
ـ عطّار نیشابوری، محمّد بن ابراهیم (1392)، الهی‌نامه، به تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، ویرایش سوم، چ ششم، تهران: سخن.
ـ عقیلی خراسانی شیرازی، محمّدحسین (1380)، مخزن‌الادویه، تهران: باورداران.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1385)، خلاصةالحکمة، تصحیح و تحقیق: اسماعیل ناظم، قم: اسماعیلیان.
ـ علمداری، مهدی (1384)، گویش دماوندی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ علی بن عیسی کحّال، تذکرةالکحّالین، دست‌نویس کتابخانۀ بریتانیا، ش Or. 5856.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــ، تذکرةالکحّالین، دست‌نویس کتابخانۀ ملک، ش 2302.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــ (1417ق)، تذکرةالکحّالین، نَشَرَه: غوث محی‌الدّین القادری الشرفی، فرانکفورت: معهد تاریخ العلوم العربیّة والإسلامیّة.
ـ عمید لویکی، فضل‌اللّه (1985)، دیوان عمید، به تصحیح نذیر احمد، لاهور: مجلسِ ترقّیِ ادب.
ـ عیدگاه طرقبه‌ای، وحید (1393)، «بیت‌های آسیب‌دیدۀ ویراست تازۀ دیوان مسعود سعد»، مجموعۀ مقالات نقد و بررسی متون، ضمیمۀ شمارۀ 36 آینۀ میراث، 101-129.
ـ غافقی، محمّد بن قسّوم بن أسلم (بی‌تا)، المرشد فی طبّ‌العین، تحقیق: حسن علی حسن، بیروت: معهد الإنماء العربی.
ـ فردوسی، حکیم ابوالقاسم (1389)، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- فرهنگنامۀ قرآنی (1377)، تهیه و تنظیم: گروه فرهنگ و ادب بنیاد پژوهش‌های اسلامی، زیر نظر محمّدجعفر یاحقی، مشهد: آستان قدس رضوی.
ـ قریب، بدرالزّمان (1374)، فرهنگ سُغدی- فارسی- انگلیسی، تهران: فرهنگان.
ـ قزوینی، زکریا بن محمّد بن محمود (1421ق)، عجائب‌المخلوقات والحیوانات و غرائب‌الموجودات، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
ـ قلانسی، بدرالدّین محمّد بن بهرام (1403ق)، اقرباذین القلانسی، دراسة و تحقیق: محمّد زُهَیر البابا، حلب: جامعةُ حَلَب، معهد التّراث العلمیّ العربیّ.
ـ قمری بخاری، ابومنصور حسن بن نوح (1387)، التّنویر، به تصحیح سیّدمحمّدکاظم امام، افست، تهران: مؤسسۀ مطالعات تاریخ پزشکی، طبّ اسلامی و مکمّل.
ـ کاسانی، ابوبکر بن علی بن عثمان (1358)، صیدنه(ترجمۀ فارسی الصّیدنه)، به کوشش منوچهر ستوده ـ ایرج افشار، تهران: شورای عالی فرهنگ و هنر مرکز مطالعات و هماهنگی فرهنگی.
ـ کرامتی، یونس (1394)، «نورالعیون زرّین‌دست و منابع آن»، تاریخ علم، دورۀ 13، ش 1، بهار و تابستان، 81-113.
ـ کردی نیشابوری، ادیب یعقوب (1355)، البُلغه، به اهتمام مجتبی مینوی و فیروز حریرچی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ کشکری، یعقوب (1405ق)، کناش فی‌الطّب، طبع بالتّصویر عن مخطوطة آیاصوفیا 3716، فرانکفورت: معهد تاریخ العلوم العربیّة والإسلامیّة، طبع بطریقة التّصویر فی مطبعة کلیت شتوتغارت.
ـ کیا، صادق (1335)، گویش آشتیان، تهران: دانشگاه تهران.
- مجلس در قصّۀ رسول (1390)، از مؤلّفی ناشناخته (احتمالاً سدۀ ششم هجری)، تصحیح و تعلیقات: محمّد پارسانسب، تهران: میراث مکتوب.
ـ محقّق، مهدی (1389)، درآمدی بر دانشنامۀ تاریخ پزشکی در اسلام و ایران، تهران: دانشگاه تهران ـ دانشگاه مک‌گیل.
ـ محمّد بن عبدالخالق بن معروف (بی‌تا)، کنزاللّغات، به تصحیح سیّدرضا علوی، تهران: کتابفروشی مرتضوی.
ـ محمّد بن منوّر بن ابی‌سعد بن ابی‌طاهر بن ابی‌سعید میهنی (1386)، اسرارالتّوحید فی مقامات الشّیخ ابی‌سعید، تصحیح و تعلیقات: محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگاه.
ـ محمّدی، علی و انتصار پرستگاری (1392)، «بررسی و تحلیل نوعی حذف در زبان شاهنامه»، فنون ادبی، س 5، ش 1، بهار و تابستان، 53-68.
ـ مراغی، عبدالهادی بن محمّد بن محمود بن ابراهیم (1388)، منافع حَیَوان، به کوشش محمّد روشن، تهران: بنیاد موقوفات افشار.
ـ مقرّبی، مصطفی (1375)، «دربارۀ فعل‌های فارسی»، هژده گفتار (مجموعۀ مقالات)، تهران: توس.
ـ مقرئ بیهقی، ابوجعفر احمد بن علی بن محمّد (1366-1375)، تاج‌المصادر، به تصحیح هادی عالم‌زاده، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ مولوی، جلال‌الدّین محمّد (1363الف)، کلّیات شمس یا دیوان کبیر، به تصحیح بدیع‌الزّمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.
ـ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1363ب)، مثنوی معنوی، به تصحیح رینولد ا. نیکلسون، به اهتمام نصراللّه پورجوادی، تهران: امیرکبیر.
- میبدی، ابوالفضل رشیدالدّین (1371)، کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار، به اهتمام علی‌اصغر حکمت، تهران: امیرکبیر.
ـ میدانی، ابوالفتح احمد بن محمّد (1345)، السّامی فی‌الأسامی، عکس نسخۀ محفوظ در کتابخانۀ ابراهیم‌پاشای ترکیه، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ میرحسینی هروی (1352)، طرب‌المجالس، به اهتمام سیّدعلیرضا مجتهدزاده، مشهد: کتابفروشی باستان.
ـ ناصرخسرو قبادیانی (1384)، دیوان ناصرخسرو، به تصحیح مجتبی مینوی ـ مهدی محقّق، تهران: دانشگاه تهران.
ـ ناظم جهان (محمّداعظم خان چشتی) (1387)، اکسیر اعظم، اُفست از چاپ سنگی لکهنو، تهران: مؤسسۀ مطالعات تاریخ پزشکی، طبّ اسلامی و مکمّل ـ دانشگاه علوم پزشکی ایران.
ـ نجم‌الدّین محمود بن صاین‌الدّین الیاس شیرازی (1386)، «غیاثیّه»، به تصحیح آرش ابوترابی و فاطمۀ مهری، گنجینۀ بهارستان 7 (علوم و فنون 1، پزشکی 1)، 27-298.
ـ ندیمی هرندی، محمود و تهمینه عطائی کچویی (1394)، «هرچه، هرچند و هرکدام و نکته‌ای در معنای یکسان آن‌ها در متون کهن»، دستور، ش 11، 25-40.
ـ نصراللّه منشی، ابوالمعالی (1379)، کلیله و دمنه، به تصحیح مجتبی مینوی، تهران: دانشگاه تهران.
ـ نصری، گلپر (1396)، «آن که پاکیزه رَوَد گر بنشیند خاموش (نظری به زندگی غلامرضا طاهر و گذری بر تصحیح قانون ادب)»، فصلنامۀ دریچه، ش 44، تابستان، 89-110.
ـ نفیس بن عوض کرمانی (1387)، شرح‌الأسباب والعلامات، تصحیح و تحقیق: مؤسسۀ احیاء طب طبیعی، قم: جلال‌الدّین.
ـ هُرن، پاول و هاینریش هوبشمان (1394)، فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی، ترجمه همراه با گواه‌های فارسی و پهلوی از: جلال خالقی مطلق، اصفهان: مهرافروز.
ـ هروی، محمّد بن یوسف (1387)، بحرالجواهر، تصحیح و تحقیق: مؤسسۀ احیاء طب طبیعی، قم: جلال‌الدّین.
ـ هروی، موفّق‌الدّین ابومنصور علی (1388)، الابنیه عن حقایق‌الادویه، نسخه‌برگردان به قطع اصلِ نسخۀ خطیِ کتابخانۀ ملّی اتریش، به خطّ علی بن احمد اسدی طوسی، کتابت: 447ق، با مقدّمۀ فارسی ایرج افشار و علی‌اشرف صادقی، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب، وین: فرهنگستان علوم اتریش.
ـ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1389)، الابنیه عن حقائق‌الادویه، به تصحیح احمد بهمنیار، به کوشش حسین محبوبی اردکانی، تهران: دانشگاه تهران.
ـ هروی، یوسف بن محمّد بن یوسف (1391)، «جامع‌الفواید»، به کوشش سیدمحمّد (عارف) موسوی‌نژاد، پیام بهارستان، دورۀ 2، سال 4، بهار، ضمیمۀ شمارۀ 15، 120-238.
ـ یواقیت العلوم و دراری النّجوم (1345)، از مؤلّف ناشناس، به کوشش محمّدتقی دانش‌پژوه، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- MacKenzie, D.N.(1971) A Concise Pahlavi Dictionary, London: Oxford university press.
)